تجربه

عزیزکم

این روزها یک چیزی برام ثابت و مسلم شده که تنها و تنها و تنها کسی که تو دنیا میتونم حتی با چشمهای بسته هم بهش اعتماد کنم فقط و فقط  مادرمه و نه هیچکس دیگه.

چون حتی نزدیکترین آدمها و نزدیکترین دوستها تو شرایط خاص هستند که خودشون رو نشون میدن. و تازه میبینی که آدمهایی که همیشه سنگ تو رو به سینه میزدند حالا که شرایط براشون مهیا ست تو رو کنار میزنند، کسانی که همیشه با تمام وجود بهشون اعتماد داشتی ، اون کاری رو انجام میدن که به نفع خودشونه ، حتی اگه شده اون کار صد درصد به ضرر تو تموم بشه ولی چون منافع خودشون در کاره حتی یک لحظه از خودشون سوال نمی کنند که آیا واقعاً انجام دادن این کار در حق تو درسته ؟ آیا به تو ظلم نمیشه ؟ اصلاً مهم نیست چون خودشون هستند که در درجه اول اهمیت قرار دارن.

اما مادر اینطور نیست . مادر اول بچه اش رو در درجه اول قرار میده. بجای اینکه به منافع خودش فکر کنه اول نگاه میکنه ببینه آیا اینکار به صلاح بچه اش هست یا نه و به تنها چیزی که فکر نمیکنه خودشه.

دخترکم مطمئن باش تو زندگی تکیه گاهت خواهم بود و میتونی با تمام وجودت به من اعتماد داشته باشی.