مصاحبه تلویزیونی

پنجشنبه گذشته تو پارک نزدیک خونمون من و نادیا روی چمنها نشسته بودیم و حرف میزدیم. یه دفعه گزارشگر برنامه صبح بخیر ایران اومد و از من پرسید مصاحبه میکنید گفتم نه. گفت وای دخترتون خیلی خوشگله .بعد نادیا همینطوری شروع کرد به حرف زدن و اون هم باهاش مصاحبه کرد و فیلمبردارشون هم میگفت : ادامه بده باهاش حرف بزن. یه آبنبات نزدیک اونجایی که نشسته بودیم افتاده بود و نادیا داشت به من میگفت که یک بچه ای آبنباتش رو انداخته اینجا. و بعد هم به خانم گزارشگر گفت. و اونهم باهاش ادامه داد.

: اسمت چیه ؟

-          نادیا

-          یه بچه ای آبنباتش رو انداخته اینجا.

:  کار بدی کرده به نظر تو

-          آره باید ببره بندازه تو سطل آشغال

: آفرین  تو این کار رو همیشه میکنی، آشغالها رو میندازی سطل آشغال

-          آره من همیشه آشغالها رو میندازم تو سطل آشغال

: آفرین به تو

 : بهترین دوستت کیه؟

-          (با کمی مکث) نادیا – (طفلی بچه ام فعلاً هیچ دوستی نداره، اسم خودش رو به عنوان دوستش گفت.)

: اِ ، چه جالب  اسم اون هم نادیا ست . این چوب تنها چیه که تو دستت گرفتی؟

-          چوب بادکنکمه ، بادکنکم افتاد تو تیغها ترکید

: آخی ، الان ناراحتی

-          آره

بعد هم خندید و دوید طرف من . گزارشگره هم که کلی کیف کرده بود خندید و گفت قربونت برم . خیلییییی باحال بود. و به من گفت دختر به این بلبل زبونی تو چرا اینقدر کم رویی. فکر کنم هنرپیشه بشه.

این هم از اولین مصاحبه تلویزیونی نادیا خانوم ما.