روزهای مدرسه – اولین دیکته

دیروز اولین دیکته رو  من به نادیا گفتم . خیلی دوست داشت که غلط بنویسه ببینه چه اتفاقی میفته. منم گفتم پس کلمه باب رو بلد نیستی. اشکال نداره باید یک صفحه بنویسی که یادت بمونه. گفت نه نه یادم اومد گفتم باشه ولی در هر صورت یک خط باید بنویسی.

امروز هم اولین دیکته رو تو مدرسه مینویسه. موفق باشی عزیزم.

دیروز میگفت خانم معلم زبان به من گفته تو شاگرد زرنگ کلاس هستی . چون نادیا زبانش خوبه دستیار معلم شده به بچه ها یاد میده. خیلی خوشحال بود.

و همینطور چون در گروه سه نفره استراحت قرار داره یه تحقیق در مورد استراحت برده و امروز هم یک ملحفه و کوسن بعنوان بالشم و پتو با خودش برد مدرسه. ظاهرا فقط نادیا تحقیق برده و خانم گفت فقط نادیا تحقیق آورده از این مسئله هم خوشحال بود.

روز شنبه هم یک نقاشی که با پاستل های به قول خودش گوگولیش کشیده بود  برای روز دانش آموز به مدرسه برد.

پنجشنبه هم من و نادیا به همراه دوستش ثنا و مامانش رفتیم به یک اردوی بازدید از اسب ها . بچه ها بسیار لذت بردن اسبها رو نوازش کردن ، غشو کردن، بهشون غذا دادن و با ویژگی هاشون آشنا شدن و یک دور هم سوار یک کره اسب زیبا شدند. طهورا رو هم اونجا دیدم و با ماشین اونها برگشتیم . ماشینشون یک آهو قدیمی بود . بچه ها عقب نشستن و کلی ذوق کردن . یاد بچگی های خودم افتادم وقتی که گاهی پیش میومد و پشت وانت سوار میشدیم.

اولین دیکته ا ی که من به نادیا گفتم

متن بسیار زیبایی که خانم معلم اول دفتر دیکته به یادگار برای نادیا گذاشته

اولین دیکته ای که خانم معلم به نادیا گفته

هر دفعه هم یک نقاشی زیبا پایین دیکته میکشه اگر بچه ها  رنگش کنن دفعه بعد هم میکشه.

اتود اولیه ای که نادیا برای نقاشی روز دانش آموز زد و بعد با پاستل کشید . حیف یادم رفت ازش عکس بگیرم

نادیا در گروه استراحت همراه همگروهی هاش

این هم اولین جایزه ای که عسل مامان با تحویل کارت امتیازهاش به دفتر جایزه گرفته و خوشحال از اینکه خانم مدیر فکر کرد تراشه ولی این یک ساعته که باهاش میتونم ساعت یاد بگیرم

نادیا در حال بوسیدن کره اسب زیبا

نادیا در حال غذا دادن به اسبها

نادیا و دوستانش در راه برگشت

همیشه بخندی زیبای من

الهی آمین